در تجارت بین الملل، مذاکره یکی از عوامل کلیدی برای رسیدن به توافقات میان اطرافین است. در این مقاله، به بررسی تکنیکها و استراتژیهای مذاکره در تجارت بین الملل خواهیم پرداخت و راهکارهایی را برای مذاکرههای موفق ارائه خواهیم داد.
آنچه میخوانید
- تکنیکهای مذاکره در تجارت بین الملل
- ۱) آماده سازی
- ۲) ارائه پیشنهاد
- ۳) چانه زنی
- ۴) حل اختلاف
- ۵) زبان بدن
- ۶) نکاتی برای مذاکره موفق
تکنیکهای مذاکره در تجارت بین الملل
۱) آماده سازی
مهمترین مرحله در هر مذاکره، آماده سازی است. این شامل جمع آوری اطلاعات در مورد طرفین، تعیین اهداف مذاکره، و تعیین استراتژیهای لازم برای رسیدن به اهداف مورد نظر است.
آمادهسازی در مذاکره در تجارت بینالملل به فرآیندی اشاره دارد که قبل از شروع مذاکرات بین طرفین انجام میشود تا اهداف، استراتژیها، و اطلاعات لازم برای رسیدن به توافقات موردنظر مشخص شود. این فرآیند شامل مراحل و فعالیتهای مختلفی است که به طرفین کمک میکند تا با دقت و تأمین منابع و اطلاعات لازم، به مذاکرات مؤثر و موثری بپردازند. به طور کلی، آماده سازی در مذاکره در تجارت بینالملل عبارت است از:
- تعیین اهداف: شناخت دقیق اهداف و نیازهای طرفین از مذاکره و تعیین اهداف قابلدستیابی و مطلوب.
- جمعآوری اطلاعات: مطالعه و تحلیل اطلاعات مربوط به صنعت، بازار، و شرایط فعلی تجارت بینالمللی، اطلاعات درباره طرفین، و مسائل قانونی و مالی مربوط به مذاکرات.
- تدوین استراتژی: انتخاب راهکارها و استراتژیهای مناسب برای دستیابی به اهداف مذاکره، شامل رویههای مذاکرات، میزان انعطافپذیری، و تعیین نقاط قوت و ضعف.
- تعیین محدودیتها و شرایط: مشخص کردن محدودیتها، شرایط، و توافقاتی که طرفین مطالبه میکنند و تأمین اطمینان از تطابق آنها با هدف نهایی مذاکرات.
- برنامهریزی: تدوین برنامه زمانبندی و فعالیتهای لازم برای انجام مذاکرات به طور مؤثر و کارآمد.
- آمادهسازی رویهها و اسناد: تدوین و آمادهسازی اسناد و مستندات موردنیاز برای مذاکرات، شامل پیشنهادنامهها، قراردادها، و اظهارنامههای توافق.
با انجام این مراحل و فعالیتها، طرفین میتوانند با اطمینان بیشتری و با دقت به مذاکرات بپردازند و از این راه احتمال موفقیت و توافق مطلوب در تجارت بینالملل را افزایش دهند.
۲) ارائه پیشنهاد
در این مرحله، طرفین پیشنهادهای خود را ارائه میدهند. این پیشنهادها میتوانند شامل قیمت، شرایط تحویل، و شرایط پرداخت باشند. ارائه پیشنهاد با دقت و با در نظر گرفتن هدف نهایی از مذاکره باید صورت گیرد.
“ارائه پیشنهاد” در مذاکرات تجاری بینالملل به فرآیند ارائه یک پیشنهاد یا پیشنهادات توسط یک طرف به طرف مقابل میپردازد. این فعالیت معمولاً در مراحل مختلف مذاکره اتفاق میافتد و ممکن است شامل ارائه قیمت، شرایط قرارداد، یا هر گونه تعدیل و تغییر در پیشنهادات قبلی باشد.
ارائه پیشنهاد در مذاکرات تجاری بینالمللی مهارتی استراتژیک است که نیاز به آگاهی کافی از موقعیت بازار، قوانین و مقررات مربوطه، نیازها و ترجیحات طرف مقابل، و همچنین استراتژیهای مذاکره دارد. پیشنهادات باید دقیق، شفاف و جذاب باشند و به نیازها و ترجیحات طرف مقابل پاسخ دهند.
هدف اصلی ارائه پیشنهاد در مذاکرات تجاری بینالمللی، ایجاد یک پیشنهاد که باعث برقراری توافق میان طرفین شود و به هر دو طرف منافع و مزایای لازم را فراهم کند. بنابراین، این فرآیند نیازمند توجه به جزئیات و انعطافپذیری برای پاسخگویی به نیازها و ترجیحات مختلف طرفین است.
۳) چانه زنی
چانه زنی یک فرآیند پویا است که در طول مذاکره اتفاق میافتد. در این مرحله، طرفین تلاش میکنند تا با استفاده از اطلاعاتی که در دسترس دارند، به توافقی برسند که بتوانند هر دو طرف را راضی کنند. “چانه زنی” در مذاکرات تجاری بینالملل به فرآیند ارتباط و تعامل میان طرفین برای به دست آوردن یک توافق یا رسیدن به یک تفاهم مشترک اشاره دارد.
این فعالیت شامل بحث و گفتوگو در مورد موارد مختلف مذاکره میشود، به منظور بیان نیازها، ترجیحات، شرایط و موارد دیگری که میتواند در توافق نهایی تأثیرگذار باشد. در این فرآیند، هر دو طرف سعی میکنند نقاط قوت و ضعف خود را برجسته کنند، موارد مورد نظر و اولویتهای خود را بیان کنند و در عین حال به نیازها و ترجیحات مخاطب خود گوش کنند. این تبادل اطلاعات و دیدگاهها باعث افزایش درک متقابل میان طرفین میشود و به دست آوردن یک توافق موثرتر و منصفانهتر کمک میکند.
مهارت در چانه زنی شامل توانایی گوش کردن فعال، ارتباط موثر، ارائه استدلالهای معقول و توانایی برقراری ارتباط با مخاطبان مختلف میشود. هدف اصلی این فعالیت، ایجاد یک فضای باز و متقابل برای ارتباط میان طرفین و به دست آوردن یک توافق مشترک است.
۴) حل اختلاف
در صورت بروز اختلافات، حل آنها از مهارتهای مذاکرهگران میطلبد. در این مرحله، اهمیت ایجاد فضایی صمیمی و محافظه کارانه برای بحث و تبادل نظر لازم است.
“حل اختلاف” در مذاکرات تجاری بینالمللی به فرآیند رسیدن به راهحل یا توافق برای رفع اختلافات و نقاط نظر متفاوت بین طرفین اشاره دارد. این فرآیند شامل بحث، تبادل نظر، و توافق بر روی موارد مختلف مذاکره است و در نهایت به یک توافق نهایی منجر میشود که برای هر دو طرف قابل قبول باشد.
در حل اختلاف، طرفین سعی میکنند نقاط مختلف دیدگاه و موارد اختلافی که ممکن است وجود داشته باشد را مورد بررسی و بحث قرار دهند. آنها ممکن است از استدلالها، شواهد، تجربیات گذشته و راهکارهای مختلف استفاده کنند تا به یک توافق مشترک دست پیدا کنند. این فرآیند ممکن است زمانبر باشد و نیازمند تسلیمات و فهم متقابل میان طرفین باشد.
در نهایت، هدف از حل اختلاف در مذاکرات تجاری، رسیدن به یک توافق قابل قبول برای هر دو طرف است که نه تنها به رفع اختلافات کمک میکند بلکه امکان ادامه همکاری و توسعه روابط بین طرفین را نیز فراهم میسازد.
۵) زبان بدن
زبان بدن نیز در مذاکرات بسیار مهم است. ارتباط غیر کلامی میتواند حرفهایهای مذاکرهگر را درک و تفسیر کند و در نهایت به دستیابی به توافق کمک کند.
“زبان بدن” در مذاکرات تجاری بینالمللی به مجموعه ای از انتقالات غیرکلامی مانند حرکات، اشارهها، ایماءات، انعکاسات صورت و سایر علائم بدنی اشاره دارد که برای انتقال اطلاعات، ارتباط و ارتباطات در جریان مذاکرات مورد استفاده قرار میگیرد.
زبان بدن به عنوان یک شیوه ارتباط غیرکلامی، میتواند احساسات، نیازها، نگرشها و مواقعتهای طرفین را به طرف مقابل انتقال دهد و به درک و تعامل میان طرفین در جریان مذاکرات کمک کند. به عنوان مثال، اشارههایی مانند لبخند، چشمک زدن، حالت بدنی راحت، یا حتی انحنای بدن میتواند نشان دهنده قبولی، ترغیب، یا اعتراض باشد و در تعاملات مذاکراتی موثر بوده و به برقراری ارتباط و ایجاد اعتماد کمک کند.
۶) نکاتی برای مذاکره موفق
- گوش کردن فعالانه و درک نیازها و مواضع طرف مقابل
- ارتقاء ارتباطات و روابط بین طرفین
- -حفظ اعتماد و احترام متقابل
- اعمال انعطافپذیری در مذاکرات و تغییر و تطابق با شرایط جدید.
- استفاده از ابزارهای نرمافزاری و فناوریهای مدرن برای بهبود فرآیند مذاکره
در نهایت توجه داشته باشید که موفقیت یک مذاکره بین المللی به دقت، تدبیر و هوشیاری طرفین بستگی دارد. استفاده از تکنیکها و استراتژیهای مناسب میتواند در دستیابی به توافقات مفید و مثمر ثمر کمک کند.